بی شک هر آن کس که با نگارگری ایران آشنا باشد نام بهزاد این هنرمند پرآوازه را نیز شنیده است. آنچنان که بسیاری نگارگری را با بهزاد میشناسند.

این هنرمند چیره دست در سنه ۸۵۴یا۸۶۰یا۸۷۰ ه.ق در هرات متولد شد. وی در دربار سلطان حسین بایقرا  نزد میرک به کسب نگارگری مشغول شد و در این بین از محضر استاد پیر سید احمد تبریزی نیز کسب فیض کرد. پس از فتح خراسان و هرات در سال۹۲۶ه.ق به دست شاه اسماعیل صفوی به همراه بسیاری از هنرمندان آن زمان که درهرات مسکن داشتند به مقر حکومت صفوی یعنی تبریز منتقل شد. در آنجا بهزاد سرپرستی کتابخانه سلطنتی را بر عهده گرفت.وی در سال ۹۴۲ه.ق وفات یافت. بسیاری معتقدند محل دفن وی در تبریز و در باغ شیخ کمال خجندی قرار دارد اما قاضی احمد محل دفن او را هرات ذکر کرده است.

وی در دو مکتب <هرات> و <تبریزدوم> قلم زده است.

از ویژگی های شیوه استاد بهزاد میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

۱-درستی و دقت کامل در تصویر

۲-نشان دادن صورت اشخاص به نحوی شگرف با استفاده ازترکیب انواع رنگها

۳-ظرافت در ترسیم درختان گلها دورنماها نمایش پرتو خورشید و ابر

۴-تنوع رنگها با ایجاد سازگاری در آنها

۵-روحیه نهفته حب الهی و روحانیت خاص

۶-چهره گشایی و صورتگری خراسانی به جای مغولی که مکتب هرات را از تاثیر هنر چینی آزاد کرد

۷-ریزه کاری و دقت نگاری در ترسیم بناهاو دیواره ها و فرشها و گلها و تزئینات مجالس مصورو نگارش آرایش انواع لباسها یا ریزه کاری خاص رنگین.

وی از جمله معدود هنرمندانیست که در دوران حیاتش دارای شهرت گشته و همینطور آنکه از جمله معدود هنرمندانیست که آثارش را امضا کرده است کاری که تا قبل از وی به طور معدود صورت گرفته است هر چند که همه آثار بهزاد نیز دارای امضا نیست.

نمونه هایی از آثار وی :